خانواده کوچک ترین، اما اساسی ترین، واحد اجتماعی و اثربخش ترین عامل تربیت است. در نظام آموزش و پروش کشور در طول سال تحصیلی برنامه هایی آموزشی با عنوان «آموزش خانواده» برای اولیای دانش آموزان اجرا می شود. هدف اصلی این برنامه ها اصلاح باورهای والدین و بهبود یا تغییر نگرش آنها نسبت به مسائل و شیوه های تربیتی فرزندان، و در نتیجه، ایجاد هماهنگی و همکاری بیش تر بین خانه و مدرسه است. نتایج تحقیقات حاکی از آن است که هر اندازه آموزش خانواده و ارتقای آگاهی ها و دانسته های تربیتی والدین، بیش تر باشد، رابطه صحیح خانوادگی، پیش رفت تحصیلی و رفتارهای پسندیده دینی و اخلاقی دانش آموزان در سطح بالاتری خواهد بود.